jueves, 14 de octubre de 2010

...


4 comentarios:

Paz Zeltia dijo...

joder.
e despois penso eu que son algo críptica nos meus posts!

iso que é, que che vai saíndo unha ilusión no medio do deserto da cotidianidade?
que hai que tomar exemplo da palmeira e persistir na sequía?
que non hai que perder a esperanza?
que vas ir ao Sahara?

saraiba dijo...

Non non me sae ningunha ilusión

o segundo pode ser

o terceiro, xa nunca a perdo

No Sahara xa estiven, ainda que poido volver.

Paz Zeltia dijo...

sí que estás pouco comunicativa!
hei de telefonearte, a ver se che tiro la lingua:
say aaaaah

:D

saraiba dijo...

Non din que unha imaxen vale mais que mil palabras? jajajaaj